Vastelaovend, det bis dich!

Hééj, bliéf ens efkes beej mich staon 
Laot ôs same dreej daag los gaon
In daen toemel danse van plezeer
Dich in mien erm verschaole
S’nachs as de lempkes straole
Dreit vrouw Luna met ein knipoug um ôs haer!
As ôs hert op hol sleit wie ein loftrômpet
Gaon weej los heej en veural.. nog neet nao bed
Nog neet nao bed

OPMERKING; 
Refrein komt 3 keer terug. 
Eerste 2 zijn exact hetzelfde. 
Allerlaatste refrein begint met "Bliéf efkes heej-eej beej mich staon". De rest van refrein is hetzelfde als de eerste 2.  Kôm laot dich zeen, dich bis net ein schilderie 
Is die prach van kleure vastelaoves-druimerie?
Kôm laot ’t mich zeen, waat ein moeëj gezich
Want det zaet mich: vastelaovend det bis dich!
 Lach minse lach, wie ein bloom in’t morgeroeëd 
Laot ôg snuutjes kleure en dae ströp wuurt lachend groeët
Lach ôg ennen deuk, kôm deil joeks met mich
Laot ôs zinge: vastelaovend det bis dich!
 BRUG; 

Ônvergaete moeëj is deze fijnen tiéd 
Wie de wins van ôzzen niéje Prins
Viere en versiere steit weer in ’t kriet
Heerlik asse det belaeve kins
Belaeve kins