Waatse in dien hert bewaars

Refrein:
Vastelaovendj, as ut aevekes kós
Den greep ich dich vast en leet dich noeëts mieër los 
Al verdwientj eder moment in de tied
Waatse in dien hert bewaars, det raakse noeëts kwiet
Vastelaovendj in mien hert; det is veur altied! 

Koeplet 1:
De keffee sloog op hol
En ut waas stampesvol
Dus de taofels op, dao waas plaats zat

Mer toen klonk ‘nne krak
Maakdje wae ‘nne sjmak
En de taofel en wae loge plat...

Al belaefse det mer eine kieër 
Det vergaetse toch noeëts mieër 

Koeplet 2:
Nao d’n optocht gegaon
En al stief van ut staon
Mer de nacht waas nog lang neet volbrachtj...

Op ut inj ram kepot
Dus toen bin ich, och god 
In ein winkelker heives gebrachtj

Al belaefse det mer eine kieër 
Det vergaetse toch noeëts mieër 

Brug: 
In eder van ós allemaol
Zitj ein vet vastelaovesverhaol
Dus proost noe det dit bovenal
Doezendj van diej verhaole veur ós opbringe zal