Dan kal ich plat

Refrein:
Esse mich versjteis dan kal ich plat taenge dich,
dan zeen veer oos zoa eige en zègke "doe" en "dich".
Kal ich dich get te flot, in ein gekke buuj,
vraog mich dan gerös: " Hei, zèk dat nog èns opnuuj".
Mer esse mich versjteis dan kal ich plat taenge dich,
dan zeen veer oos zoa eige en zègke "doe" en "dich".

Couplet 1:
In jeder Limburg dörp of sjtad dao heuerste euveral,
oos allersjoonste Limburgs plat, et leefste wat ich kal !
Mer toch al zeen veer ôngerein, soms geit 't gans verkeerd.
Dan zègk ich taenge jederein: " Zoa höbste et neet geleerd ! "

Couplet 2:
Al woons doe pas ei paar jaor hie bie oos int Limburgs landj,
toch heuerste net zoa good der bie, doe sjteis neet aan de kantj !
Ich weit, doe höbs dien eige taal en veer oos dialek.
Mer toch, veer hie versjtaon oos waal, d'rom zègk ich dich direk :